Su gibi akıp giden zaman

Ankara'ya döneli neredeyse 1 sene olacak...

Okul desen, neredeyse bitecek (Şafak 68!)...

Brüksellahanam ise 3 yaşına basmış, hatta 4'ünden gün almaya başlamış bile -ama ben bunu daha bugün fark ettim :(

(Not: Yandaki resim geçmiş doğum günü pastası niyetine)


Zaman akıp gidiyor gerçekten...

Zaman demişken, bugün öğlen yemeği için Cafemiz'deydik ve gene nostalji treninde bir yolculuğa çıktım -mübarek sanki abonmanlık almış?!

Aklıma orada yapılan sohbetler, içilen çaylar, yenilen mahmut usta salataları geldi hep...

Aslında çok hoş Cafemiz gibi güzel ve bizim için özel olan yerlerin hala açık olduğunu görmek...

Aynısı Cafe Kahve için de geçerliydi ama kapanmış, ya da dediklerine göre taşınmış... Üzüldüm. Çikolatalı Suflesi pek bir güzeldi halbuki.. Gak guk öten bir de kuş vardı içeride arada bir ödümü koparan :)

Hoş artık yolum pek Arjantin caddesine ya da Tunalı'ya düşmüyor ama olsun, bazı mekanların orada olduğunu bilmek güzel bir duygu.

Başka kulvarlarda yarışan bir de Kıtır Piliç vardır: sulu biralarıyla ve yüksek sesli müziğiyle meşhur olup her Ankara gencinin en azından bir kere gidip ya kokoreç ya da kumpirini yemiş olduğu emektar mekan :)

Orası da yerinde duruyor, oh be! Tabii Çayyolunda açılan yeni Kıtır apayrı bir boyuta taşımıs konsepti ama olsun.... Yenilikler de her zaman kötü değildir :P

Beni şaşırtan birşey de Ankara gençliğindeki değişimi görmek oluyor hep -32lik Aslı konuştu!-

Eskiden gerçekten de saatlerce oturup laklak yapılacak yerler olan bu Cafelerin birden bire "piyasa" yerlere dönüşmüş olması uzun süre, hatta hala beni rahatsız ediyor - bugün yaşamadım bunu o yüzden mutluyum çok :). Belki hala öyledir ama Arjantin caddesinde bir ara karşıdan karşıya geçilemez olmuştu ! Deli oluyordum resmen!!

Böyle burun kıvırıyorum ben ama biz hiç mi piyasa yapmazdık liseli ya da üniversiteliyken ??

Hmmmm, düşünelim biraz... Tadım Pizza vardı Ertuğ Pasajının en üst katında. Orası Cumartesileri gerçekten de "piyasa" olurdu (ama lazanyaları benim için hala muhteşemdir)

Universite yıllarımdan hatırlayamadım birden "piyasa" mekan ... çok ilginç bak bu!

Aaaa olmaz olur mu? Mesa Koru'daki Salata bar ve The North Shields. Tabii tabii oralar da piyasaydı :) Hala bence çok hoş mekanlar. Püfür püfür esen o Ankara yaz gecelerinde terasta oturup güzel bir içki ve hoş sohbet nasıl da güzel olur valla :)

Bir de olmazsa olmaz kortlarımız vardı odtü'de :) Ders çıkışı gidilir bir çay içilirdi "piyasanın göbeğinde" ehehehe :D

Bütün bunlara ben nereden girdim şimdi?

Hmmm...? Evet, blogumun 3 yaşına basmasıydı başlangıç noktam.

Peki ben 3 yaşındayken nasıl bişiydim??

Elbise ve etek hastası olan.. Kısacık kıvırcık saçları olan... kara kuru, inatçı mı inatçı minik bir gevezeymişim dediklerine göre :D

Hiç değişmedim dersem yalan olur tabii ama bazı huylar gerçekten de 7'sinde neyse 70'inde de öyle kalıyor galiba ;)

Bakalım bruksellahanası seneler içinde ne gibi değişimler yaşayacak? Aslında benim çocukluğuma da benziyor şimdiden: 5 sene içinde 3 ayrı mekan hiç de fena bir benzerlik değil...

Bakalım blogum kaç yaşına kadar benimle kalacak, benimle nerelere gelecek? Nelere güleceğiz, nelere kızacağız, neler bizi duygulandıracak? Ama ben dayanamam.. 18 oldu mu atarım evden, gitsin kendi ayaklarının üstünde dursun, aaa !! :P

Kıyar mıyım dersiniz? Zaman gösterecek, zaman ;)

Foto Kaynak (süper pasta resimleri var)