Kış uykusu

Örümcek ağları sardı blogumu biliyorum.

Ama valla tıkandım kaldım... Aklıma yazacak o kadar çok şey geliyor ki aslında... ama bir oturup yazmaya kalkıştığımda ne yazarsam yazayım beğenmiyorum, siliyorum, tekrar yazıyorum sonra gene beğenmiyorum... Başını sonuna bağlamamış oluyorum, bin tane fikri aynı anda paylaşmaya kalkıştığımı fark ediyorum... En sonunda hevesim de iyice kaçmış oluyor :(

Neyse, özet geçmek gerekirse yeni evimize taşındık. Çoçukluğumun geçtiği evin yeni hali beni çok heyecanlandırıyor. Çocukken çıktığımız tepelere şimdi siteler kurulmuş... Ümitköy/Çayyolu bambaşka bir çehreye bürünmüş, ama hala özü aynı. Sıcak bir Mahalle :))

Birkaç eksik hariç- ki aslında en acil olanlarından, mesela trabzan!!- evin işleri de bitti sayılır, ki elimi kolumu en çok bağlayan konu buydu!.. Biraz daha rahat nefes almaya başladım... İlk defa hayatımda bahçe suladım. Şaşırarak bahçede hala domates olduğunu gördüm. Ama en üzücüsü, bir sene sonra hadi bilemedin 2, gene toparlanıp gidilecek ve gene aynı sıkıntılar hiç bilinmeyen yerlerde gene yaşanacak!

Bunun dışında pek bir değişiklik yok. Daha ne olsun aslında :)

Kış uykusuna girmeden bir kafamı kaldırıp iki satır yazabildim ya! Oh be!!

Bir sonraki yazılarda bahsedeceğim iki lokanta, iki tane de film olacak (bunu kendime hatırlatma niyetine yazıyorum!)