Su siralar o kadar yogunum ki, derler ya kafami kasiyacak vaktim yok.. resmen oyle oldu :) Hatta su an bu yaziyi da iki is arasina sikistirmaya calisiyorum... du bakalim ;)
Butun bu kosturmayi en son universite'de yasadigimi hatirladim birden... odevler, sunumlar, sinavlar bir de olmazsa olmaz iki kakara kiri molasi vermeler :) Ozlemisim!
Konumuza geri donecek olursak, kafamdaki bu kargasaya karsi bedenimi dinclestirmek ve ruhumu arindirmak icin dinledigim o kadar muzik arasinda bir tanesi var ki beni bambaska yerlere goturup kafami tamamen bosaltmakla kalmiyor bir de inanilmaz bir enerji ve mutluluk veriyor :)
Hepiniz en az bir kere olsun Andrea Bocelli'dan bir sarki dinlemissinizdir. Gerek Opera'dan bir arya olsun, gerek kendi sarkilari veya baska sanatciklarla yaptidi duetler olsun, yorumladigi her sarkiyi bambaska bir boyuta tasiyor... Pavarotti'nin veliahti deniyor ama boynuz kulagi gecer misali, ben Andrea Bocelli'nin sesini daha cok begeniyorum, daha yumusak geliyor kulagima., aman ustaya saygisizlik olmasin ,topragi bol olsun, pavarotti de apayri bir tenor sonucta :)
Herneyse, benim size onerecegim:
Kargasali bir gununuzde, soyle iki dakika zihninizi dinlendirmek icin bir Andrea Bocelli patlatin :) Yuzunuzde bir gulumseme, ruhunuzda bir huzur olmuyorsa namerim :P
Bonus bir de asagidakini ekliyorum :)
Soylememe gerek yok tabii, seyretmez zorunda degilsiniz ama acin dinleyin baska islerinizi yaparken :)
