Çiçeği burnunda "şaşkın" Konferans Çevirmenleri :)
Aslında çok daha güzel resimlerimiz de var ama yukardaki şaşkınlığımızı en iyi gözler önüne serendir!!
Bu resim çekilirken yaşadığım duygu karmaşasını anlatmaya zaten çalışmayacağım bile.
Master'da geçirdiğim bu 10 ayı bir yandan unutmak istiyorum, diğer yandan beni derinden değiştirdiğini bildiğim için böyle bir şeyin mümkün olmayacağını da çok iyi biliyorum.
Hani günlüklere yazılan "kah güldük, kah ağladık" sözü vardır ya, işte cuk diye oturuyor bu yaşanan 10 aya!
Sınıf arkadaşlarım konusunda nasıl şanslı olduğumu anlatamam..
Hocalar konusunda nasıl ayrıcalıklı olduğumuzu ise ne kadar söylesem azdır...
Aklımda neler var neler!! Ama hiç birini ifade edecek kuvveti şu anda kendimde bulamıyorum.
2 senelik yorgunluğu üstümden atmam gerekiyor (evet 2 sene dedim!) Peki bir haftalık tatil bu yorunluğu atmama yetecek mi??? hiiiiiiiiiiç ihtimal vermiyorum ama olsun, tatil tatildir.
Fişi çekmek istiyorum artık, çekemiyorum ama :( Nein !
Bir dakika dursa şu dünya....
Hiçbir şey, hiçkimse kıpırdamasa... Herşey havada boşlukta asılı kalsa bir süre...
Sessizlik...
Telaşe yok, stres yok :)