Nostaljik Albumler

Nerede bir Boney M, bir Beatles duysam hemen bir tebessum yerlesir yuzume :)


Nerede bi Micheal Jackson'un Thriller albumunu gorsem Bestekar sokaktaki cocukluk gunlerime geri donuyorum.

Muzik zevkimizin cocuklukta annemizin babamizin dinledigi muziklerden etkilenip etkilenmedigine cok da emin degilim ama bazen neden 70'lerin muzigini bu kadar cok sevdigimi de anlamiyorum?

Sonucta bazilarimiz annelerimizin tahammul dahi edemedigi, satanist muzigi bile dedikleri, koyu bir heavy metalci olup cikiyoruz, veya alternatif muzikten zevk alir oluyoruz, bazilarimiz ise benim gibi cocukluktan itibaren kulaginin pasini alan anne baba muzigi sevdalisi oluveriyor...

Hani derler ya yeni dogan bebek, anne karninda surekli annesinin kalp atislariyla yasadigi icin, dogduktan sonra da anne kucaginda kalp atislarini hissetigi icin daha bir sakinlesirmis... Benim ki de ona mi benzedi acaba? Yoksa bahsi gecen muzisyenler zaten dunyaya ve zamana meydan okuyarak, coook genis bir kitleye hitap edebilen sarkilar besteledikleri icin mi benim gonlumde de taht kurmuslar? Hmm? Sanirim ben ilk aciklamayi daha cok sevdim, daha bir naif, daha bir nostaljik, daha bir sempatik geldi bana :) Evet evet... Ben bu sarkilari bana annemlerin gencligini hatirlattiklari icin seviyorum!!!

Mesela Boney M demek, benim icin annemlerin eski fotograflari demek:
Uzun uzun batik afrika elbiseleri, simsiyah ispanyol tarzi saclar ve koca halka kupeler demek :) 15-16 yasimda annemin eski afrika elbiselerini bulmam ve giymem demek :) Nasil da havali havali gezerdim, 70'lerden firlamis gibi :P (Bruksel'e de getirdim!)

Beatles ise, incecik bir babisko demek. Eski fotolardaki dap dar genis yakali gomlekler, ispanyol paca pantalonlar demek. Gene 14-15 yasinda eskileri karistirip babamin eski hippi tuniklerini, eski deri ceketlerini giymem demek :P (hala Ankara'da sandikta dururlar-gene giyecem ben onlari :D)

O kadar canli ve renklidir ki kafamin icinde o resimler ve o gunler, sanki baba evinde eski albumleri karistiyormusum gibi bir hisse kapilirim birden. O resimdeki sicakligi, o resimlere her sefer baktigimdaki dusunceleri bile yeniden hatirlarim birden :) Mesela, babamin ozellikle sevdigi Beatles'in Michelle (ma belle) sarkisini soylerken yuzundeki tebessumu, gozlerinin ise hafif kapali halini bile yeniden canlandiririm hafizamda :) Bonn'daki evimizin salonunda, benim elimde sarkinin sozleri yarim yamalak okumaya calisirim- yas 10 :).

Aslinda sadece Boney M, Beatles'la da kalmiyor nostalji muziklerim.. 9-11 yaslarinda tutturmustum soprano olacagim diye, koymusum Sihirli Flut Operasini, Gece Kralicesinin meshur Aria'sini kendi capimda soylemeye calisirdim.. Cirtlak sesimiz bari bir ise yarasaydi diyorum ama, ustune gitmedik ki, belki de meshur bir soprano oluverirdik, kim bilir? :P ( Yukaridaki linkte 45. saniyeden sonrasini ozellikle cok basarili bir sekilde seslendirirdim :P) veya buradan usta Sertap Erener versiyonuna goz atabilirsiniz :P . Ah ah, bir soprano olmadik gittik :(
Bir de tabii bu sevdamla birlikte cok buyuk bir Maria Callas hayrani olmustum, hala da onun okudugu aria'lar tuylerimi diken diken eder. Asagida Callas'in seslendirdigi Habanera'yi dinlemeden gitmeyin derim ben. (sesini de cok acin!!) Soprano olamadik ama gene de israrla butun Carmen sarkilarini soylemeye calisiyorum :P

Nereden aklima geldi bu nostaljik sarkilar diye sorarsaniz, gecen hafta baslayan bu guzel gunesli havada birdenen uste koydugum Here Comes the Sun sarkisini mirildanirken buluvermemle basladi hersey :). Akabinde, butun cocukluk sarkilarima inanilmaz bir ozlem duymaya basladim. Bununla beraber, bizimkileri de cok ozledigimi gene fark ettik :( ben sanirim bir ana kuzusuyum :P

Bir de isin kotu yani, arsivimizde ne bir Beatles ne bir Boney m var :( En kisa zamanda Beatles'in kirmizi ve mavi albumu alinacak, bir de Boney M'in best of'u :)) Sevgililer gunu de yaklasiyor, Ilker bey duyurulur!!! ;)


Bol nostaljik, bol muzikli gunler dilerim :))