12 sene sonra yeniden

Bu sefer ki Ankara ziyaretimin ilk günlerinde, birkaç işimizin olduğu Sakarya'ya gittik babamla. Öğle vakti olduğu için ve Süha'nın dönerinden başka dönerlere de pek rağbet etmez olmaya başladığım için etrafta ne yiyebiliriz diye dolaşırken, lise zamanımda kelle-paçaların yanından geçerek gittiğimiz bir mantıcı geldi aklıma..

Vitrinde 3-4 kadın mantı yapardı, taze taze yenirdi mis gibi.. Dur bakalım acaba hala o mantıcı yerinde mi diye mithat paşa-sakarya arasındaki köprüye doğru ilerleyince benim emektar mantıcımın hala orada olduğunu görmek az kalsın ağlatıcaktı beni - nasıl bir duygusallık varsa bende de??- :P

Birden bire eski günlere döndüm.. Sakarya, Yüksel yani Kızlay'ın bizim oyun bahçemiz olduğu günler aklıma geldi.

Kendimi düşündüm o yaşlarda. Yaşadığım değişimi Kızılay'ın geçirdiği değişimle kıyasladım..

Ama umutsuzluğa kapılmadım bu sefer :)

Bir ara Kızılay'a her inişimde bir tatsızlık yaşar olmuştum. İnsanların giderek daha da bağnaz olduğunu görmek beni son derece üzmüştü.. Benim Kızılayım böyle değildi.. 5 sene boyunca sabahtan akşama kadar parçası olduğum bir yerdi Kızılay ve bu şekilde hiç bir zaman davranmamıştı ne bana ne başka gençlere.. Asi takılıyorduk eninde sonunda o deli dolu yaşlarda :D farklı olma peşindeydik ama Kızılay bize hep evladı olduğumuzu hissettirmişti, hiçbir zaman bizi dışlamamıştı..

Allahtan bu seferki Kızılay maceram, belki de benim yaşıma göre "usturuplu" giyinmemden dolayı, çok daha nostaljik ve keyifli geçti :)

Herneyse ben mantıma geri döniiim :)

Mantıcıda babamla bu güzel mantıyı mideye indiriken, yan masalara bakınca, buraya gelen herkesin eski müşteri olduğuna dair bir hisse kapıldım. Alışverişe gelmiş orta yaşlarda iki kiz kardeş, etraftaki dersanelerden gelmiş conversli-taytlı kız grubu veya köşede tek başına yemeğini yiyen esnaf.. hepsi nokta atışıyla buraya gelmiş gibiydiler :)

Mantı gene aynı lezzetdeyi ve beni babama karşı mahçup etmedi.. her ne kadar kendisi bizim evdeki mantılar daha güzeldi dese de, ben severek yedim...

Beklerken bir de gözleme istedik.. babam benimle bir dalga geçti patatesli gözleme ısmarladım diye.. "hamur ve patates, hmmpf ! (bu burun bükme efekti) kapadokyalı seni" diye

Sarkozy türklere kapadokyalı onlar, avrupalı diil diomuş ya hani - e ben de kanıtladım işte patates ve hamur işi beraber yenir, kapadokyalıyız biz :D ehe ehe..

Şimdi aklıma bu konuşmamızın geri kalanı da geldi :)

Bir ara Chirac herkesi şaşırtan ve kimsenin anlamadığı bir laf etmiş.. Bizler hepimiz (avrupalılar yani) Byzans'ın çocuklarıyız diye.. Böyle millet, yahu bu adam gene bunadı neler de söylüo diiivermiş.. Chirac başka da birşey söylemeden kapamış konuyu..

Babamla mantıları beklerken de kapadokya'dan chirac'a atladık birden ve adamın aslında haklı olduğunu söyledi.. Germenleri hiristiyanize eden (güzel bir kelime olmadı bu hiristianize, farkındayım.. ama başka bişi gelmedi birden aklıma).. neyse işte hiristiyanlığı avrupa topraklarına yayan bizansın, kapadokya topraklarının, anadolunun evlatlarından başkası da diil hani.. eee efendim neymiş? ne oldum demiceksiniz..

hepimiz türküz... kızılderililer de türk, abraham lincolm da türk, elvis de türk!!!

:D ay çok gülüyorum buna ben ama çok da hoşuna gidio naif ruhumun ;-)

Bütün dünya türk işte, nokta :P

Kızılay, mantı, okul , ah mazi derken sarkozy ve chirac'ında kulaklarını çınlattık, konumuza derinlik kattıkları için de onlara buradan teşekkürlerimi iletirim.. ha haaa :D chirac'la el sıkışmışlığımız bilem var diip direk kendileri zaten kankam olur dicem şimdi de :P

Mantıcının yeri, sakarya-mithat paşa köprüsünün yanı hemen.. tam karşısında zamanında çok güzel tantuni ve midye tava yapan bir yer vardı.. hala eskisi kadar güzel mi bilmiyorum ama kapamamış olması bunca zamandır kendini ispatlamış olduğunun bir işareti olabilir mi? :)

Bir de meşhur Körfez lokantası vardı.. yerine kocaman bir bina dikilmiş.. D&R olmuş.. Gloria Cafe olmuş.. Hemen yanında müthiş bir Ankara klasiği ve lüksü (e öğrenciyken öyleydi yani) Göksu Restoranı var.. Zamanında Körfez hocaların yeriydi.. pek bir öğrenci gitmezdi.. sonra lise 2 civarı bizlerde Körfez'e gider olduk.. baktık hocalar yavaş yavaş azalır oldu.. Lise sonda ise, paraya kıydık ve yavaş yavaş Göksu'ya da gitmeye başladık.. e kuver fiyatına dahil, ekmek, tereyağ ve su vardı :) bu nasıl bir güzelliktir dedik.. sadece çorba bile içerek karnımız süper doyar olmuştu... Buna en çok hocalar gıcık oldu ama :D yegane mekanlarını bizlerle paylaşmak zorunda oldular...

Körfez başka yere açıldı mı bilmiyorum ama çok güzeldi.. basit ama lezzetli şişlerini hala hatırlarım.. bir de güzel lavaş ekmeğini :) e bahçesini unutmamak lazım :)

Göksu'da ise, Böf Strogonof'u çok güzel yapıyorlar yanında da kibrit patates servis ediolar.. Çok başarılı çoook (ama ben de o kadar güzel yaparım hani böf stogonofu, söylemeden edemiciim) yapamadığım ve çok severek yediğim bir de Çukulatalı Suflesi var Göksu'nun :) yanında da krema..mmmmmm enfes enfes.. Az mı derslere gec kaldık sufle yicez die :)))

Ankara'dan sevgiler,

Aslı.

KAZIKCI VE KUSTAH PLANET PARFUM

Gitmeden bu yaziyi yazmasam catlicaktim..

eve yeni girdim ve sinirden ve kendime kizmaktan ellerim titredi resmen.. yahu ben nicin bu kadar dalginim?? Yani bir degil iki degil.. zaten eve dondugumde utuyu acik buldum.. allahtan bisi olmamis.. o da ayri bir korkuttu beni ya... dun cok iltifat aldim da utume.. ahanda nazar deydi dedim isigini acik gorunce :(

Neyse,

Sevgili Belcika'da yasiyan blog arkadaslarim ve belcika'ya bir gun yolu dusecek ve kozmetik seven her sevgili okuyucuma...

Caaaanim kocaciimin d.gunu hediyelerinden biri de onceki yazilarda bahsetmis oldugum LA-TWEEZ isikli cimbiz idi, ben de bugun teee sehre (aman da cok uzak) inmeye usendigim icin Woluve Shopping Merkezinde kesin bir Ici Paris XL vardir diye cimbizimi almak icin oraya gittim. Eveet, Paris XL magazasi yokmus ben de onun yerine Planet Parfum magzasini gorup girdim, sordum ve iki tane lutfen diyerek, paketletirmek uzere kasaya gittim.

Ilker'e annelere senin cimbizdan alicam dediimde hem cok gulmus hem cok hosuna gitmis hem de aa cok ucuz yaw demisti.. fiyatini da soyluyorum.: 7.90 Euro

Ben dalginim iste cok kotu, of kendime cok kiziyorum.. elimdeki 50 euroyu uzattim ne kadar olduguna dikkat etmeden.. bana 10 euro ve 10 cent para sutu verince tabii birden uyandim ve pardon bu cimbizlar 20 euro muydu tanesi ??? Ben vazgectim, iade ediorum hemen aldiklarimi dememe karsin, muesesenin politikasinda nakit para iadesi olmadigini ancak bana bir hediye ceki yazabilceklerini soyledi kasadaki gorevli.. zaten tepem atmis, sizdeki bu fiyatlarla benim sizden bir daha bir sey alacagimi sanmiyorsunuz herhalde dedim (yanlis orda soguk kanli olup, kandinin suyuna gidip isimi tatlilikla hallettirmeliydim... evet ama olamadim soguk kanli >:( tepem atti !! )

Bunun uzerine bu urunun aynisi benim 8 euro'ya aldigimi ogrenince farklidir diye idda ettikten sonra uzunca bir surun, bir urun de bu kadar fiyat farkinin olamiyacagini bana bir guzel aciklamaya calisip da kesin farkli bir urundur diye ikna etmeye calistktan sonra.. yahu elime almisim kullanmisim.. dukkan da da amadan ikisini de actim kontrol ettim tek tek.. AYNI URUN!!!!

Neyse, ondan sonra da bana -belcika'da yasiyan arkadaslar bilir- Colruyt ve Rob arasindaki farktan bahsetmeye basladilar... yahu bu ne kustahlik, terbiyesizlik???? Bana ne demeye calisyosun sen be kadin???

Rob evet herseye iki misli fiyat koyar, dogru, ama musteri memnuniyeti de bir o kadar onemlidir Rob'da.. bizzat yasadim bunu, adam musteri servisi ile o koydugu fiyati hak ediyor benim gozumde.. her kurusum helaldir! ha gidip sutumu, unumu da ordan almam ama hani.. ozel seyler icin Rob super bir gourmet market. Hikayesini de anlatayim hemen : bennim reyon arasin biraktigim sepetimi birinin aldip gitmesi uzerine ( icinde sushi icin aldigim ve satilan son ton baligini almis oldugum icin), gorevli benim icin "siz merak etmeyin hanimefendi ben hemen bulurum sizin sepetinizi" diip 5 dakka sonra elinde sepetim ve ton baligimla donmustur... belcika'da hangi dukkanda siz bu hizmeti gorebilirsiniz? bana ne yaa der, sahip olsaydin sepetine bana mi sordun birakirken der ve noktayi koyar- kusura bakmayin cok uzun bir entre-paranthese oldu...

Herneyse cok isim var, sinirim o kadar bozuldu ki yazip rahatlamam gerekiyordu.. rahatladim :) kafanizi sisirdiysem de artik idare ediceksiniz azcik.. :P

oof ben bavulumu hazirlamaya baslamadim bile.. neyse..


DIYECEGIM SUDUR:

PLANET PARFUM HEM TERBIYESIZ HEM UKALA HEM DE 8 EUROLUK BIR URUNU 20 EUROYA SATABILCEK KADAR KAZIKCI !!!!!!!

SIZ SIZ OLUN, PARIS XL'DEN SASMAYIN..

(hatta luxemburg sokagindaki Ici Paris XL subesinde satis elemanlariyla kanka olduk resmen, biseye ihtiyaciniz olursa onlara gidin.. ben de gelirim :D kozmetikten asla sikilmam da ;-)

Konumuza donelim:

BEN DERSIMI COK ONEMSIZ OLAN AMA BENI COK SINIRLENDIREN BIR SEKILDE ALDIM.. PARASINDA DEGILIM KAZIGINDA VE SATIS POLTIKALARINDAYIM BEN!!

Annelerime helal olsun her kurusum hatta daha da fazlasi...onlarin degeri bunlarla olculmez ama sinirlendim yahu yedigim kaziga.. bak hala sistemimden atamadim olayi >:(


kalin saglicakla

Abbas Yolcu

Yahu, ben ne zaman şöyle oh be bundan sonra oradan oraya koşturmak yok diyebileciiiim?

Bana gene iki vakte kadar yol gözüktü falımda... sevineyim mi üzüleyim mi anlayamadım.. evet yolun amacı çok güzel, çok heyecan verici ama yol gene de yol, etrafını ne kadar dolarcıklarla süsleseler de. Yol yoldur... (hayallere bak, dolar dedim, gül mül değil hani... belki bu hayalimde çıkar falımda, ben gene niyet edeyim de :D

Özleyeceğim gene bir tek eşim olacak.. Şu Belçika’nın iğrenç yağmurlu havası değil.. ya ne pis bir havadır bu yahu, gene burnumu evden dışarı çıkarmak istemedim bir haftadır, halbuki güzel projelerim vardı. Bu projelerimde blog alemi sayesinde tanıştığım yeni arkadaşlarla bizzat görüşmek vardı mesela... Duyurulur bir de buradan ilgili makamlara: D

Bu arada ışıklı cımbızdan anneler günü için birer tane almaya karar verdim, niye ben bunu daha önce düşünemedim ki ?? :) Uykularım kaçmıştı ne alıcam derdine düştmekten :P

Neyse, blogum çok yalnız kalmasın ve azcık da sus payı olarak Kibris'ta cektigim resimleri koyayim, azcik gunes yuzu gorelim de soyle gozumuz gonlumuz acilsin azcik dimi ama :D


Bella pais manastiri-girne tepeleri :)

Girne limani

Hz. Omer Turbesi-Girne

Gene Girne limani- Kale'de keyif :D

Girne- El nino tatile gelmis :D

Magosa- Kel'in yeri :P muckssss!!

Bahceden kendini sokaga atmis bir Zambak :) -Bella pais - benim Kibris'a ilk gidisimdi bu ve insanlarin bu kadar cicek duskunu olduklarini gormek hem cok sasirtti, hem de cok mutlu etti beni :) (Magosa'ya giderken dolmus soforunun bir saat boyunca yanindaki arkadsiyla ciceklerden konusmasi bu edindiim kanati iyice pekistirdi :) )

Bella pais- kova kova cicek. Niye aklima gelmedi ki, bir tane satin alsaydim su kovalardan :) Ankara'da annemlerin bahcesine ekerdik

last but not least :) Othello kalesi-Magosa

Evim evim, Guzel evim :)

Bruksel'e doneli 3 gun oldu ama ben hic ozlememisim sanki buralari.. esimi ve evimi saymiyorum tabii ki.. aa bir de yesili disinda pek birseyini ozledim diyemem bu sehrin (napiim yigidi oldur hakkini yeme diye ogretildi bize :P )

hmmm?? haksizlik mi ediyorum yoksa?

Belcika'daki sarkuteriyi ozledim bir kere. Peynirlerini ozledim, guzel baliklarini ve deniz mahsullerini de ozledim; sinemadaki sekerli popcornunu ozledim, kam yuen cin marketini ozledim, sushi yapabilmemiz icin butun malzemeleri bulabilmeyi ozledim, toplu tasim aginin kolayligini ozledim, fin de siecle lokantasini ozledim, buradaki dostlarimi ozledim...

Yok yok, ben gene de alismisim galiba bu memlekete.. cok da haksizlik etmiim

Donmeden 2 gun once Ankara'da bir guzel usuttum ben bir de... ucusum berbat gecti tabii bu yuzden.. ve hala sag kulagim tikali tikali dolasiyorum.. (e burnum da tikali soylememe gerek yok galiba)...
Cok komik bir durum ama, sag tafatan hic bir seyi net duymuyorum, resmen yasli teyzeler gibi "efendim?? bisi mi dedin? " diye diye ilker'i delirtiyorum ehe ehe.. aslinda bu duruma ben de bir o kadar deli oluyorum... of gecmek bilmedi yaaa bir turlu >:(


Pazar gunku ucusumuzu Gent'teki arkadasim ve 3 aylik oglusuyla yaptik.. istanbul havalaninda bulustuk ama cok da yardimci olamadim ben sumuklu halimle :(

Kapali hava sisteminden korkarken yaninda hapsiran asli teyzesine catti valla bebisimiz :(

Neyse, biz tabii malesef bir gun onceden yan yana oturmayi ayarlamis oldgumuzu dusunsek de THY bizi ayri yerlere oturtmustu.. biz de yanimizda oturan belcikali iki beyefendiye rica ettik yer degistirmeyi, onlarda seve seve degistirdiler.. ancak onlarin yan yana oturabilmesi icin koridordaki koltuk bos muydu yoksa biri gelicek miydi... geldi de biri.. rica ettik biz de durumu anlatarak, boyle boyle cocuklu yolcuyuz, beyefendiler bize yerlerini verdiler vs vs die ama ben kendi vatandasimdan bekledigim anlayisi maalesef goremedim bu yolcumuzdan ve sert bir " ben koridorda oturcam" diyerek konuyu kapadi.. bu durumda belcikalilara isterseniz ben kalkiim siz arkadasinizin yanina oturun dedim ama iste benim vatandasimin gostermedigi nazikligi belcikali gosterdi..
Ben ki heryerde ovune ovune bizim milletimizin ne kadar da "insan" oldugundan bahsederim... agzim acik kaldi..
Oluyormus.. Soguk, anlayissiz, bencil dedigim belciklalilar kendi vatandasimdan cok daha anlayisli ve nazik cikti ya.. insan her gun yeni dersler aliyor hayattan...
Her ne kadar hayatimin 2/3'si yurt disinda cekmis olsa da, her ne kadar onyargidan nefret eden biri oldugumu dusunuyor olsam da, ben de bu onyargilara kapiliyorum iste.. genelleme yapiyorum icgudusel bir sekilde.. iste.. daha duyarli olmaya ozen gostericem bundan sonra.. herkesi ayni kefeye koymicam... soz :)

Ders 1: eger burnunuz tikaliysa ucagin inis ve kalkislarinda her nekadar sakiz cignerseniz cigneyin, agziniz kopacak kadar esnesenizde bir kulak cat diye tikaniyor ve cooook aciyor..

Ders 2: yanyana oturmak istiyorsaniz online check-in yapin en garantisi. THY isteginizi dikkate alsa dahi, unutulabiliyor veya atlaniliyor (ben anlayamadim ne oldugunu ). ucak tamamen doluysa da diger yolcularin insafina kaliyorsunuz.. gerek yok.. online check-in her derde deva :)

Bu arada ucuncu pastami da pazar gunu esimle yedim.. Bruksel'in cok meshur bir pastacisi var Mahieu ... Bilen bilir dicem ama bilmeyen varsa gidip bir goz atsin derim.. butun urunleri cooook guzel... Iste burdan bogurtlen kremali cook guzel bir dogumgunu pastasi almis ilker :) ben de buyuk bir keyifle Allah'in hakki 3tur diyerek 3.kez dilek tuttum ve mumlarimi ufledimmmmm >:) ehe ehe.. valla 30 olunca herseyi 3 kere yasadim ne guzel :D

bir de bir suru hediye aldim.. ama bir suru resmen.. ac ac bitmedi.. canim kocacim benim.. en kucuk detayina kadar dusunmus.. ehe ehe utandim ama gene de yazicam banane banane :D isikli bir cimbizim bile oldu :P super bisi yaaa... ehehehehe "isikli cimbiz"... kutusu da var, ruj formunda ehehehe :D
(evet yukaridaki resimi bunun icin koydum, simdi bir anlami varmis dediniz dimi ? :))


Ne atom bombasi, ne Londra konferansi; bir elinde cimbiz, bir elinde ayna. Umrunda mi dunya?

Neyse ben gene simarmaya basladim..


Ders 3: bayanlar 30 yas kadar guzel bir sey yokmus.. en anlamli d.gunlerimden biri oldu (digeri de 18 de aslinda.. bir sonraki de 35 olucaktir muhtemelen :P) bol bol simarabilirsiniz ehe ehe :)

30 yas ve bir gun :)

Eveeeet artik rahatladik.. yok yaklastim, ay cok az kaldi, amanin 30 oluoz dertlerim artik bitti..

Oh be, oldu da bitti masallah valla :)

Ne de rahatmis ayol bu 30lar.. ben cok sevdim.. tavsiye ederim yani.. daha 2 gunluk bile diil ama ossun.. simdiden pek bir iyi anlastik 30lu yasla, sevdik birbirimizi, bir muddet de beraber olmaya karar verdik :)

Uzun suredir guncelleyemedim blogu, ama dolu dolu ve cok guzel bir 4 gunluk Kibris gezisi yaptik :)

Gorumcemi ziyaret ettik.. bu guzel pastayi da -cheese cake daha dogrusu ;)- ankara'ya donmemize 1 saat kala yedik..

Kaosunu sevdiğim Ulus'um, Yansimalar konseri ve Hayatimda yediğim en güzel döner

Bu sabah erkenden kalkip, önce güzel bir kahvalti ettik babişkomla :)

Kahvaltidan sonra da ver elini Anadolu Medeniyetler Müzesi... Kayinvalidemle gittiğim seminere bu sefer babami da kandirip götürdüm :)

Sen mi ben mi kullanirsin konuşmalarimizdan sonra -benim de hala sabah sersemliğim üstümde olduğu için- arabayi babamin kullanmasinin iyi olucağında karar kılıp, çıktık yola..

Oy oy oy.. ben tabii nerden bilem Ankara'min sabah trafiğini.. hele şu metro çalışmaları yüzünden daralıp daralıp genişleyen Eskişehir yolunu !!! Keşke yol çalışmalarıyla kalsaydı sabahki maceramız, bütün bu trafik sıkışıklığına ek olarak benim çok bilmiş çenemin "yok gara burdan dönmicez" dememle kendimizi İbni Sina hastanesninin orda bulmamız, tek yönlerden dolayı istediğimiz yere giremememiz, ordan burdan girip çıkarken benim gene çok bilmişmiğim yüzünden bir kere daha yanliş göne girmemizz... Ammmaaa Usta Söför eski Ankarali Babişko bizi ordan döndürdü , burdan döndürdü; Ulus'un kahraman dolmuşcularından yol kapti ve sonunda Çıkrıkçılar yokuşundan düz çıktık ve ilk sola sapmamızla bizi Müzenin önüne çıkariverdi :)))

Çıkrıkçılar yokuşunu da hemen tanidim :P Kına gecem için kayınvalidemle nasılda güzel dolaşmıştık oralarda.. cok keyifliydi çoook..


Bu arada söylemeden edemiciim: ben ülkeme hayranim, sabah sabah bu kalabalık, bu koşusturma, benim o çok özlediğim kaos :). İste budur!!!

Bu kadar çalışkan olmamız da beni hem çok mutlu edio hem de düşünmeden edemiyorum.. Yahu çalışkanız çalışkan olmasına, ama niye hala ülkemizi düze çıkaramadık bir türlü??? (bu da başka bir yazı konusu zaten, bir başlayıp içinden çıkılamicak konulardan )


Neyse, Ulus'un o tatlı belalı kaosundan kaçıp, kendimizi müzenin huzur veren bahçesine ativerdik :) Benim Ankara'da en çok sevdiğim mekanlardan biridir Anadolu Medeniyetler Müzesi. Kaç kere gittim bilemem ama sanırım en son içini gezmem 2 sene önceydi.. demek ki yeni bir gezinin zamanı gelmişşş :)

Bu haftaki seminer Osmanlı Sanatıydı.. hiç üstünde durmayacağım çünkü pek keyifli olmadi :( osssun dinledik ettik, yeni birşeyler öğrendik gene :)


Hmm.. Hikayemin devami dün aksam mezunlar sitemizden öğrendiğim Yansımalar konseri ile ilgili.. Ben dün akşam bu haberi okuyunca yerimde duramadım mutluluktan ve aksam aksam hemen gidip bilet alalim die gene babişimin kolundan çektim :P ve akşam sekiz gibi Arcadium'daki Ada kitapevine gittik.. Heycanla "Yansimalara üç bilet lütfen" dedim ve ne duyiiim.. yanlişmişşş.... Ada'nin konserle alakasi yokmuş, kimse onlara bilet milet vermemiş satmak üzere.. nasil bir hüsranla ordan ayrildim anlatamam.. Konser p.tesi günü.. e Yansimalar da müthiş bir grup.. kesin yer kalmicak die panik oldum :(

Bu esnada eşimle de sms'leşioruz.. Onun da bu konsere çok gelmek istiyecegini biliyorum ve çok da üzülüyorum burada olmadığından.. derken bana bir sms yolladi: "bu saate ne bileti?" okur okumaz gülmekten yerlere yattim :D

Canim kocacim, burasi Belçika değil ki saat 17:45'te dukkanlari kapasinlar..

Burasi Türkiye, çalişkan Türkiyem benim :)
Saat 22'ye kadar dükkanlarin açık olduğu Türkiyem..
Sabahlari kapına taze ekmek ve gazete getiren Türkiyem,
Bir alo ile evlere damacana su getiren Türkiyem,
Bir alo ile bir paket sigara bile olsa marketin sana çocuğu yollayacaği Türkiyem...
Yemeğini yedikten sonra müessesenin ikramidir diye çay getiren Türkiyem,
Azcik lafa kalsan dükkanda, hemen birşeyler ikram eden CANIM TÜRKİYEM burasi benim :))))))

Sanırım uzun süre Belçika'da kalınca bu gibi hizmetler bir kenara, insanliğin bile hala olabilceğini unutuyor insan :(

Herneyse.. başka bir işimiz için Bestekar'a geldik ve ordan da eve giderken Yansımalar Konseri biletlerimizi Odtü Kultur Kongre'den almaya karar vedim, e gitmişken de hem eski okul günlerimi anar hem de Çarşi'da bir yemek yeriz diyordum ki, Babişko hazir Bestekar'a kadar gelmişken sana müthiş bir döner yedireğim, ne dersin dedi.. Valla neden olmasin dedim ve beni "Süha'nin Yeri" ne götürdü..

(Süha'nın oğlu Serdar)

Küçücük ve tertemiz bir dükkan.. duvarlarda çerçeveler içinde yerel gazetelerde çıkan en iyi ankara döneri konulu yazilar. Hepsinde de Süha'in Yeri'den bahsediliyor. Tezgahın hemen üstünde de çok güzek bir Atatürk'lü siyah beyaz resim-Ankara Palas'ta verilen bir yemeğin resmi :)..

150 yillik dönerci yazio servislerin üstünde de :) Hemen bizim masanin yanindaki çerçevelenmiş gazete kupürünü okumaya çaliştim.

Babamin bildiği Kale'nin orda küçük bir dönerciymiş Süha'nın Yeri ama o zamadan beri de meşhurmuş ..
Okuduğum yazida da, ankara dönerinden bahsediliyordu; ankara dönerinin en önemli özelliği sadece etle yapilmasiymiş, yani aralara kiyma vs konmuyormuş hiç.. Süha Usta'nın döneri eskiden kuzudan yapiliyormus ama mesleği devranlan oğlu kuzu yerine artık süt danasi kullaniyormus ve 10 kg'lık bir etten 2 kg'a yakın sinirler temizledikten sonra-ki bu işlem 2.5saat aliyormus, küçük bir bıçakla ette delikler açip tuzlaniyormuş ve et sonra dinlenmeye bırakılıyormuş... Ankara dönerinde hiç bir baharat da kullanilmiyormuş veya soğan suyuna da batirilmiyormuş et, yani kisacasi ankara dönerinin en önemli malzemesi etin ta kendisiymiş :)

Dükkan küçük ve tam öğle vakti olduğu için müşteriler de akın akın geliyordu. Her yeni gelen de bulunan boş yerlere oturtuluyordu :)
Tezgah da küçük, müşteri de çok ve döner de taze taze yapildiği için (yani yakarak değil hani :P) bekleme süresi diğer dönercilerle kıyasla uzun sayılabilir.. ama değer mi??? DEĞER!!!! :)

İlk başka köfte istedik ortaya, sanirim bi 20 dakka bekledikten sonra ancak bize sıra geldi :) Köfteleri de nefes almadan bitirdik resmen :P hatta resim çekelim dediğimde tabağın yarısını mideye çoktan indirmiştik :D.. enfesti köfteler enfessss :)))))

(resim icin kurtarabildigimiz birkac kofte-doneri cekmeyi dahi dusunemeden yedik bitirdik :D )

Ardindan Dönerimizi beklemeye başladik, sanirim gene bir 10-15 dakika bekledikten sonra dönerlerimiz de geldi.. O kadar basit ki sunumu ve yemeğin kendisi şaşarsiniz... çeyrek ekmek içine sırf döner, yanında sumaklı soğan ve domates dilimleri. Bu kadar.. ama teddütsüz : HAYATIMDA YEDİĞİM EN GÜZEL DÖNER diyebilirim... hosta piknik vs yaninda çok afedersiniz halt etmiş...

Gene içimi çekerek İlker'i andim.. keşke o da burda olsa.. Ankara'ya beraber gelişimizde muhakkak onu Süha'nın Yerine götüreceğim..

Eğer siz de gitmediyseniz ve Ankara'da iseniz.. MUHAKKAK gidin.. gidin ve gerçek Ankara döneri yiyin :))) ben bundan sonra hiç bir döneri beğenmem artik :)



*******

Yansimalar Konseri
YER : ODTU Kultur Kongre Merkezi, Kemal Kurdas Salonu
TARIH:16 Nisan Pazartesi SAAT : 19.30
BILET : Ogrenci 5 YTL, Tam: 10 YTL
Biletler ODTU KTMT Binasi(Endustri Muhendisligi Arkasi, Topluluklar Bolgesi), KTMT Standlari ( ODTÜ Carsi-Kutuphane), KKM Bilet Satis Ofisi, ODTU Arkadas Kitabevi, Imge Kitabevi(Kizilay- Konur Sokak), Ada Kitabevi(Cayyolu Arcadium) kanallarindan edinilebilir.


Süha'nın yeri
Bestekar sokağın Akay caddesine yakın olan tarafında, Tunali'dan gelirken sol kaldirimda :)

Yârim Istanbul Gel Öpeyim Gerdanindan

Gecen cuma'dan beri Istanbuldayim...

Belki de en dogrusu abimlerdeyim demeliyim :) cunku Istanbul'dan cok onu, esini ve en onemlisi yegenimi gormeye geldim ben :)

Bir sene sonra tekrar, yeni bir ulkede, yeni bir sehirde ve yeni guzelliklerle bulustuk :)

Yegenim- canimin ici, 16 aylik olmusss.. en son biraktigimda 4 aylikti..

Hala bile diyor ama kafasina esince :(

Sanirim cok fazla baski yaptim ve o kelimenin ne kadar degerli oldugunu anladi ki serseri kiz, keyfine gore bir "ALA" dio ve kikir kikir gulmeye basliyor benim eriyen yuregimi gorunce :)

Gozumden uyku akmasina ragmen azcik daha yazicam...

Guzel ulkemin bu cok guzel sehri beni gene buyuledi. Enerjisi, kaosu, tarihi ve hatta tozu topragi- her ne kadar bazen beni endiselendirse de- benim İstanbulun ne denli degerli bir sehir oldugunu bir kere daha hatirlamami sagladi..

Ay cok fena uykum geldi.. kac gundur geceleri giriyorum bloga birseyler yazayim diye ama iki dakkadan fazla dayanamamistim bugune kadar.. Bugun azcik da olsun yazdim ya, bu benim icimi bir hafta ferah tutar, sonra gene baslarim "of yazicak o kadar da cok seyim var ama neden zaman bulamiyorum" demeye :(

Mesela bir tadimlik veriim ben:

Ankara etnografya muzesinden bahsetmek istiyorum;

Antep yemeklerinden ve bir kac tane de tarif verme niyetindeyim;

Yegenimle yasadigim bu guzel anlari paylasmak istiyorum sizlerle ve belki bir yuz gorumlugu karsisinda bir foto bile koyabilirim ehe ehe :D;

2,5 sene sonra gordugum elimize dogmus olan kuzenimin oğlu ve bunun yarattiği "yaşlaniyoruz biz" psikolojisini de ele almak istiyorum bilare;

gorusebildigim -cocukluk diyecegim artik- arkadaslarimi (ee nerden baksan 16senelik arkadaslarim) gormemin bana verdigi mutluluktan da bahsetmek lazim.. lazim da lazim..

ay daha cok sey var yazmak istedigim ama zaman bulamiyorum zamaaaaaaaaaaaan :P

Bozkır'dan selamlar

Ankara'daki meshur Cigerci Naci'miz :)

Babam cekmis bu resmi, son yazimda zaten Arnavut cigerinden bahsetmistim, bu resmi de koymadan edemedim :D

Eveeeet, anlasilacagi gibi bir suredir Ankara'dayim.. tabii ki Bruksel'den sonra Ankara inanilmaz kurak geldi gozume, ne kadar da suya ve yesile hasretmis memleketim :(

Alttaki resimde zaten kuraklik direk goze carpiyor, gokyuzundeki bulutlarin toplamasi da yagmurun habercisi ama maalesef kandirikci ciktilar , yagmadi yagmur :(

Ankara'ya gelmek bu sefer daha bir farkli oldu. Annemin ve babamin artik Ankara'da olmalari beni cok mutlu ediyor. Yepyeni bir sayfa aciliyor gene hayatimizda... Bilinmeyenlerle, yeni hayallerle :) -benim de cok guzel projelerim var annemlerle ilgili mesela :P- guzel gunler bizleri , hepimizi bekliyor :)

Tabii tasinma telasi, evi derleme toparlama, gelmek uzere olan kutulara/ mobilyalara yer acma... hatta kafamizda onlari yerlestirmenin tatli telasi da baska bir anlam katti bu gelisime :)Bizimkilerle gecirdigim bu zamanlar benim icin cok degerli coook :)- evet tam anlamiyla duskunumdur aileme :) hatta ana kuzusuyum mu acaba diorum ama yok o kadar da degil hani :D sadece duskunum duskunnnn!! ehe ehe :)

Butun bunlari bu gunlerde yasarken, hep kendi donusumuzu dusunurken buluverdim kendimi. Bruksel'deki evi bosaltmak, nakliyesi, yerlesmesi derken bundan onceki butun yasadigim tasinmalar birden gozumun onune geldi ve panikledim resmen.. Cok zor is cok, fizikselden cok ruhsal acidan cok yorucu gercekten :(

Eee, neymis zaten? iki tasinma bir yangina bedelmis.. bunun ne kadar dogru oldugunu da bizzat yasadik en kotusu :(

Bugunluk bu kadar diyecegim cunku yazicak malzeme toplayamadim henuz (aslinda hergun aklima bin tane konu geliyor yazicak ve paylasmak istedigim ama bir yere not etmedigim icin unutuyorum bak) ve sanirim bu aksam yorgunluktan cok da yazma modumda degilim hani :(

Sadece bir kisa ce-ee demek istemistim. Blogumu unutmadim hani dercesine ;) Bir de yukaridaki Cigerci Naci'nin resmini koymak. Aaa bu arada asil ona Alo Naci diolar :) Bir telefonla siz nerde, o orada :)

İste budur benim memleketim, Avrupasi Amerikasi sizin olsun, hic bir seye degismem ben bu ulkeyi :) -inanin, tam bir gurbetci psikolojisiyle, ucak Ankara Esenboga'ya inerken gozlerim doldu.. tuylerim diken diken oldu.. bunu uzun suredir yasamamistim, ilginctir?? Avrupa bana yaramamis desene :P

Kalin saglicakla :)

Sanatsal doygunluk

Sanatsal :)


Dun aksam Anton Cehov'un Marti isimli piyesine gittik.

Cehov'la ilk tanismam oldu :) Pek de guzel oldu.

Oyuna dair hic bir fikrim olmadigi icin butun onyargilardan uzak bir kafayla seyrettim ve mizanseni beni cok sasirtmasina ragmen cok da begendim.

Theatre National deyince, aklima hemen buyuk bir salon ve sira sira kadife kirmizi koltuklar geliyordu.
Ancak buyuk bir saskinlikla, tavandan asagi sarkan koca bir ekran, hemen altinda ust uste konmus kucuk televisyonlarla yapilmis ufak bir sahne, sahnenin az ilerisinde tam karsisinda bir balkon...

Bizleri de sahne ve balkon arasindaki puflara ve bu miznasenin sagli sollu iki tarafina yerlestirilmis tahta banklara oturtturdular.

Puflarin ustunde ise birisi uyuyordu, etrafta da siyah elbiseli bir kadin ve yuzunde bir siritma ifadesi olan bir erkek dolasiyordu.

"Gosteri az sonra baslayacak" dedi kadin etrafta dolasarak ;)



Birinci sahneyi bu sekilde izledikten sonra, yukaridan dort bir tarafi ayri ayri yonlere bakan televizyonlarin sarktigi salonun diger tarafina gectik.
Sagli sollu sahnenin birer parcasi seklinde gene tahta banklara ve ortaya yayilmis masalara da seyircileri otturtuktan sonra ikinci perde basladi.. oyunun icinde tamamen kaybolan, ama cektigi ve zumladigi karelerle yukarida asili olan televizyonlardan, oyuncularin yuz mimiklerini, bakislarini ve nefes alislarini bile bize aktaran bir kameraman vardi. cok ilginc ve basarili buldum bu canli kamera ve televizyondan seyretme olayini.

Cok enteraktif bir oyundu, cok :)

Theatre National Marti'yi gecen sene ilk defa sahnelemis ve 2006 senesi tiyatro odulune layik gorulmus.

Gercekten de cok keyifli bir 4 saat gecirdim (tahta banklar disinda :P)

Belcika'da seyrettigim ilk oyundu. Buna benzer etkinlikleri daha yakindan takip etmek niyetindeyim. severim ben operayi baleyi :)

Aklima Moldova geldi, iki kurusa ne kadar da basarili balelere, operalara, konserlere gitmistik.. Hele gene unutmadigim bir sey varsa sanatla ilgili, eski sovyetlerdeki sanata olan saygidir.
Zar zor gecinirler iki kurus maasla ama gittikleri bir baleye veya herhangi bir gosteriye sanatciya sunmak uzere ellerinde muhakak iki karanfille gelirler.


********************

Doygunluk :)


Gecen aksam caaanim Candan marketin kasabindan cok canim cektigi icin aldigim cigeri, arnavut cigeri olarak pisirdim :)

Hayatimdaki ilk ciger pisirme deneyimimi Kongo'da yasadim. Artik canimiz nasil cektiyse, ozel olarak lubnanli kasaptan-helal yani ehe ehe :D- ciger istemistik. Adamcagiz da cigeri getirip bizi aramisti.. tabi ben nerden bileyim cigerin zarinin oldugunu arti bu zarin cikmak istemiyecegini??? Artik nasil bir sinirle ve galeyanla zarini temzilediysem kizartma isini Ilker'e vermistim asabi bir tavirla, ben temizledim artik sen kizart diye (ne kadar da asabiymisim valla :P cik cik kinadim kendimi ) tabii belirtmeden edemiciiim, tirnaklarimin arasina kadar giren kani cikarmak da verdigim bambaska bir savasti :)
Butun bu ciger macerami ve benim sinir krizimi anneme anlatinca da, "aaa, cigerin zarini soymanin bir puf noktasi var" dedi

uzgunum ben o puf noktayi unuttum, ogrenince yazarim :)


Herneyse, caaanim Candan Marketin Kasabinda tabii ki zari temizlenmis sekilde satildigi icin seve seve gecen gun ciger aldim ve Belcika'da 2. ciger pisirisimi yaptim..

Tabii sanirim ben gene de yemekten bu kadar zevk almasam bu ciger isine hic mi hic girmem, simdi igrenenler okumasin buralari: elinden kayiyor, vicik vicik, gene tirnaklarinin icine kadar kirmizi yasam sivisi giriyor ve cikmak bilmiyor da sonunda, ve kokuooo :(

AMA DEGER MI?
DEGEEEEEEER !!! :D

Tarifini de veriyim ben hemen, afiyetle iki obur bir oturusta yedik koca porsiyon cigeri, aksama kadar da ciger gibi gezdim sonra :D


Arnavut Cigeri:

- Dana ciger (ben ince kesilmis iki uzun parca dana cigeri aldim, sanirim 400-450 gr geliyordu)
- yarim su bardagi un
- kirmizi biber
-tuz
-kara biber

-kizartmak icin sivi yag

garnitur icin
- piyazlik dogranmis iki orta boy sogan
-bir avuc kadar dogranmis maydanoz
-sumak

garnituru hazirlayalim:
dogradigimiz soganlara bolca tuz ekleyip avcumuzla ova ova soganin acisini cikaralim. Bu islemden sonra bolca suyla soganlari yikiyip suzelim ve dogranmis maydanozlar ve sumak ekliyerek iyice karistiralim :)

cigere gecelim:
1/cigerin siniri varsa temizleyelim, saginda solunda zar kaldiysa onlari da temizlemeye calisalim. findik buyuklugunde keselim.

2/ buyukce bir tepsiye unu, kirmizi biberi, kara biberi ve tuzu-damak tadimiza gore ayrlayip koyalim ben kirmizi biberini bol tuttum ama tuzunu az. Iyice birbirine karistiralim hepsini (etrafi pisletmemek baabinda tepsi dedim ama genis bir borcam da ayni isi gorur)

3/kestigimiz cigeri unlu karisima koyup, cigerle unu iyice karistiralim (sallayalim tepsiyi veya bocami)

4/ onceden iyice isttigimiz (kizgin ateste) yaga fazla ununu silkeleyip cigerleri parti parti kizartalim. sanirim 2 dakka kizariyor, cok kizartmayin komur gibi olur valla :)

Soganli-maydanozlu garniturle beraber sicak sicak servis edelim
minik pide ekmekleriyle yenmesini tavsiye ederim
bir de yanina kola ohhh :)

(yukaridaki resimde, sol tarafta cok fazla kizarttigim ilk partiyi gorebilirsiniz.. yenmicek gibi degildi ama sertlesiyor sonucta fazla kizarinca)

Bati cephesinde yeni bir sey yok

Hem de yeni hic bir sey yok desem daha dogru olacak.
Bruksel ayni Bruksel, biz ayni biz :)




Bundan iki hafta once sabah 7.30'da gozlerimi actigimda yatak odasinin perdesinden iceriye sizmaya calisan kipkirmizi bir isik gormustum.. o sersemligimle kalktim ve daha gozlerimi bile acamiyorken bir kac kare resim cektim blog'a koymak icin.. kismet buguneymis :)

Daha da komigi, ben resimleri cekikten sonra dogru yataga geri dondum. Ilker de uyaninca, ayni dusunceler ile gitmis birkac resimde o cekmis.. bilgisayar'a resimleri aktarirken kendi kendime " allah allah ben bu kadar cok cememistim ki resim?? allah allah uyku sersermiligi ile demek ki daha cok cekmisim de farkinda degilim" diyordum. aksama da gizemli resimlerin sirrini cozduk :)


****

Bu aralar havalar tam anlamiyla sonbahari andiriyor, sabah aksam yagmur ve kapali gokyuzu.. hos biz bu sene zaten dogru durust sonbahar bile yasamadik ki burada, telafi ediyo iste :) Bu havayi gorunce de aklima habire kuresel isinma geliyor, mevsimler kaydi, yeryuzu isindi, sonumuz hayrola valla.. benim cok ciddi endiselerim var bu konuda hic sormayin.. takmis durumdayim cok kotu bir sekilde.. takmis birisi olarak bir de Al Gore'un An Inconvenient Truth belgeselini seyrettik bir kac hafta once ve iyice sinirlerim bozuldu, ben bu dunyaya cocuk mocuk dogurmam derken buluverdim kendimi !! >:(

Havadan sudan bahsetme faslini gectik, simdi daha guzel seylerden bahsedicegim :D

Ta taaa... ben hayatimda ilk kez zeytinyagli yaprak sardim veeeeee az pisirmis olmama ragmen tadi enfes oldu, enfes enfes enfeeeees...

Valla kendimi ovmuyorum, annemin dolmalari ve sarmalarindan sonra ikincilik benim olur kesinlikle :)

Simdi tabi kanit isteyeceksiniz :D ama ben de dicem ki: yedik bitirdik :) saldirdik resmen hatta, ac kurtlar gibi soylemesi ayip valla ehe ehe :D ... sanki on senedir zeytinyagli yememis gibi yedik.. uzatmiyorum tamam, bitti iste napiiiim... ama artik ben de sarma sarabiliyorum hemide parmak kadar yaaaa :)

Ilker bile - ki kendisi benim en onemli gurmem ve yemek elestirmenimdir- Asli uzun zamandir yedigim en guzel zeytinyagli sarma dedi :) (simdi niye en guzeli demedi onu bilmiyorum ??? ben ona sorarim aksam >:( grrrrr ! )


Bu haftaki en onemli olay buydu valla: Zeytinyagli sarma :P


Bir de Cekov'un Marti piyesi sahneleniyor, ona bilet aldim.. valla cok merak ediyorum... dort saat suruyormus, acaba iki antrakt veriyorlar midir? ben acliktan olurum yoksa cekov seyredicem diye :D

***

Bugun Gent'deki arkadasima gitmek istiyordum ama havanin bu kadar kotu olmasi evden burnumu disari cikarmami engelliyor su an itirbariyle.. Ama gidicem, azimliyim.. ogleden sonra cikarim yola, iki saat oturur donerim,azcik da bebek severim :D heyooo

Gent ne ki, 45 km'cik sadece :) (pozitif dusunce buna denir valla) bir de sole kuzu kurdun yol fordun diyeyim aslan turk soforleri misali heheeey :D kim tutar beni simdi ?? :P


Allah allah ??? beni yalanci cikaracak bu hava, simdi de gunes acti iyi mi???!!! Bir alem valla buranin havasi.. bir yerlerde de gokkusagi cikar simdi :)


Neyse, konuyu dagittim, bu da nokta koymamin da zamani geldi demektir.

BMW 7 Series night vision

coook guzel bir reklam bence :)

lynx billions

sevdigim reklamlardan gene :)

Proximus familycalls

bu aralar her seyrettigimde beni gene ve gene gulduren reklam :)

Crossing the Congo

Uçsuz bucaksız Kongo Nehri

T. I. A. (This Is Africa)

2006–2007 de Afrika’yı konu alan baya film çekildi..

The Constant Gardener, Lord of War, Blood Diamond ve The Last King of Scotland severek izlediğim filmler oldu.

Sanki hepsi Afrika'daki acı gerçekleri bizlere, şanslı doğanlara, aktarmak için birer yarışa girmişlerdi... yoksa amaçları tamamen ticari bir güdüyle Afrika’nın sırtından bol sıfırlı gişe rekorları kırmak mıydı ??

Gecen hafta Blood Diamond'u seyrettik, bu hafta da The last king of Scotland'a gittik. Ben her iki filmi de, diğer Afrika temalı filmler gibi beğendim.

Sonra uzun uzun düşündüm... Niçin beğendim ben filmleri?? Kısacık Afrika maceramı/sevdamı beyaz perdede seyrettiğim sahnelerle yeniden yasadığım için mi, yoksa başarılı (Oscar adaylı vs) birer Hollywood filmi oldukları için mi?

***

Hiç unutmuyorum, Belçika’ya ilk gelişimizde Kinshasa nasıl da burnumda tütüyordu.
Oradaki havayı soluyabilmiş olmak benim için nasıl bir önem taşıyordu.

Belki de annemin dediği gibi benim tohumlarım Afrika'da atıldığı için toprak beni çekiyordu. Tam olarak bilemiyorum niçin bu kadar sevdim Afrika’yı? Aslında yüreğime dokunduğu, o muhteşem doğası, sıcacık insanları ve yaşamak ne demek olduğunu bana gösterdiği için çok sevdim...

***

Afrika baltanın ya da batılı dünyanın ifadesiyle medeniyetin (demokrasi oluyor ya bu) girmemiş olduğu koskoca bir orman. Hayatin bütün acıları günlük yaşamın birer parçası olmuş, ama bu acıların hiç kimsenin neşesini, yaşam sevincini bozamadığı bir yer.

Hastalıklar, ölümler, savaşlar ve birilerinin ülkeyi hep sömürmesi o kadar günlük hayatın içinde yer alıyor ki, bu acılara inat edercesine hayatı bir o kadar neşeli ve şarkılarını bir o kadar içten söylemeye devam ediyor koca Afrika.

***

Serge diye bir şoförümüz vardı, çok akıllı bir çocuktu, cin gibi hatta :). Çok da güzel araba kullanıyordu. Simdi sorarsınız niye şoförünüz vardı? Nedir bu lüks hayat diye?

Başta güvenlik sebeplerinden dolayı; Kinshasa'da sadece bir kez arabayı kendim kullandım , onda da yanımda Ilker vardı. O akşam evimizin önünde, koskoca işlek caddede iki tane genç kendisini arabanın önüne attı. Istedikleri sigaraydı ama arabaya sarılmaya başlayınca ben korktum ve tek başıma olsam herhalde ne yapacağımı şaşırmış bir halde dona kalırdım orda, gerisini düşünemiyorum bile- üstlerine mi sürerdim yoksa kapılar pencereler kilitli titreyerek İlker'i mi arardım. ( Insan kendi memleketinde biliyor nasıl davranacağını ama burada şaşırıveriyor, sizin bir hareketinizin ırkçı bir hareket olarak algılanmasından korkuyorsunuz, arabanın altına yatar ezdi beni der hadi bakalım ayıkla pirincin taşını)

Bir de tabii daha bir sosyo-kültürel anlamı var: zamanında sömürgeci beyaz adamın alışmış olduğu bütün hizmetler hala günlük hayatin bir parçası. Çamaşırını kendi yıkayan bir beyaz, adam yerine koyulmuyor, komik bir şekilde saygı hiç duyulmuyor. (beyaz kelimesi sadece ten farkından ibarettir, Afrika’da siz beyazsınızdır. Yok Türk müşsün, yok Macar mışsın hatta Hintliymişsin hiç bir anlamı yoktur. Irkçı bir ifade değildir altını bir kere daha çiziyorum)
Evet, ilk başta algılamak çok zor geldi benim için de ama küçücük bir evimizde haftada 6 gün gelen bir yardımcım vardı -Fifi :) (ah Fifi ah :) seni nasıl da aradım buralarda )
Bir yandan kızıyorsunuz bütün bunlara, ama diğer yandan sizi eğitimli, güvenilir ve saygı değer yapıyor bu alışkanlıklar. Fifi’nin veya Serge’in bizde çalışması onlar için büyük gurur kaynağı idi, Beyaz adam onlara kötü davranmaz ve emeğinin karşılığını adil bir şekilde verir mantığı ile- nasıl bir tezatlık değil mi? Beyaz adam bütün kıtayı yüzyıllarca sömürsün, kessin biçsin herkesi, ama hala güvenilir adam olarak algılanmaya devam edilsin (??)

Evet, Serge’in basına gelenlerin söyle bir listesini çıkarırsak:

Serge’in küçük oğlu sıtma oldu haftalarca tedavi edildi.

Serge’in hastalanan oğlu vefat etti.

Serge’in fırtına ve yoğun yağmurlar yüzünden evinin çatısı paramparça oldu.

Serge ve karisi ayrı ayrı baba evlerinde kalmak durumunda kaldılar.

Serge, diğer oğlunu da kendisiyle goturmustu babasının evine.

Serge’in karisi başka bir “koca” buldu kendine ve Serge’i çocuklarıyla beraber bıraktı.

This is Africa gerçeğinin bir yüzü de bu, diğer yüzü de siyasi istikrarsızlık ve iç savaşlar.

Bütün bunları yasayınca, sen alamadığın bir ayakkabı için üzülür müsün? Yoksa aksam klima bozuldu çok sıcaktı diye yakınabilir misin bir daha?

***

Seyrettiğim filmlere gelince, hepsi bir yerden bir konuya dokundurma yapmış:
Medeni ülkelerin Afrika sırtından yürüttükleri milyarlar değerindeki kacak silah ticareti, ilaç sektörünün devlerinin ve gene büyük medeniyetlerin Afrikalıları kobay gibi kullanması, conflict zone elmas ticareti ( savaş elmasları mı deniyor ?) ve büyük medeniyetlerin (bu terimi her kullandığımda gülüyorum) Afrika’nın zengin topraklarını post modern bir bicimde sömürmeye devam edebilmeleri için maşa gibi kullandıkları liderler ve körükledikleri iç savaşlar.

Tabii ama en önemlisi, bütün filmlerin ticari bir kaygısı olduğunu unutmadan seyretmek. Hollywood bu :)

Afrika fonuyla (pilav üstü kuru fasulye gibi :P )

-aşk hikayeleri,

-gözü dolduracak demokrasi nidalarıyla hergün televizyonlarda izlediğimiz dünyayı kurtarma misyonunu üstlenen ülkerlerin yasadışı silah ve elmas ticaretleri

-macera için giden bir doktorun travmatik anılarından uyarlama gerçek olaylara dayanan

birer hollywood filmi hepsi eninde sonunda.

Aslında bütün bu filmlerde gerçeklik payı tartışılmaz biçimde var. Ama sırf Afrika’nın gerçekleri değil ki, günümüzün acı gerçekleri bunlar. Sahipsiz kıta Afrika’nın (sahipsiz? nasıl bir kelimedir bu şimdi??) bati medeniyetleri tarafından keşfedildiğinden (?) beri bir türlü yakasını kurtaramadığı gerçekler.

Bütün bunları yazarken, Afrika hakkında düşüncelere dalarken veya filmler seyrederken kendi kendime de konuşmuyor değilim hani. Afrika’yı bilen önemli bir şahsiyet mi oldum? Yaşadığım topu topu 9 aylık Afrika deneyimi, evet oranın havasını soludum ama ne oldu? Uzman mı oldum? Afrika’nın bütün sorunlarına cevap mı getirdim? Çözdüm mü Afrika’yı?

Hayır, tabii ki. Ama gönül bağladım o güzelim kıtaya. Uzaktan üzülmekten ve özlemekten başka da bir şey yaptığım yok. Anlatmak dışında. Kendimi, yaşadıklarım sayesinde geliştirebilmek dışında.

Hayatımda elimdeki her şey için- sağlık, aile, akşam boğazımdan geçen yemek için şükretmeyi en iyi orada öğrendim.

Koskoca bir tokat yedim, ama çok da iyi geldi :)
Tokattan sonra da o güzel kollarına aldı beni Afrika. Güneşiyle ısıttı, doğasıyla şımarttı beni ve heryeri inleten ekvator yağmurlarıyla da kendime getirdi :)

***

Dediğim gibi Belçika’ya geldiğimiz gün, burnumda tutuyordu Kinshasa. Metroda gördüğüm bütün "Maman" lara sarılmak istedim, o kocaman bünyelerine sarılıp kafamı okşasınlar istedim.

"Hadi iyisiniz şimdi, Brüksele geldiniz medeniyete kavuştunuz" laflarına verdiğim '"Ben Kinshasa'yi buraya kat kat yeğlerim" cevabımı sanırım kimse anlamadı. Birtek benim gibi hisseden ve düşünen canım kocam dışında.

Sevgiler,

Aslı

bir de şöyle yemyeşil bir manzara resmi koyayım dedim :)

Veni Vidi Vici ??

Orda bir köy varmış uzakta...
Pazartesi öğlen Faymonville karnavalına gitmek için çıktık yolla. Hani daha önce bahsettiğim bir Türk kasabası vardı ya, iste oraya gittik :

"Karnaval mevsimi de yaklasti.. yoksa basladi mi bile??
Burda Turk koyu diye bilinen bir Walon (Belcika'nin Fransizca konusan bolgesi ve toplulugu) sehri varmis Faymonville miydi ismi?? Bana anlatilan hikayesi cok hostu, hacli seferler sirasinda bu koyden kimse katilmak istememis seferlere ve bahane olarakta: biz Turkuz olmaz, gidip catisamayiz oralarda demisler :) O gunden beri de bunlara Turk muamelesi yapilmis hep ve bu Faymonville bu Turkluyu oyle bir benimsemis ki geleneksel olarak her sene giyinip suslenip karnaval zamani Turk korteji yapip geziyorlarmis sokaklarda :)

Simdi bu konuda internette bilgi ararken bunu buldum
Burda daha farkli versiyonlari da var Faymonville turklerinin hikayesi hakkinda. Okuyun bence :) Okuyun ki ben bir kere daha buraya yazmiim orda yazilanlari :D ehe ehe
( ay cok hos ya.. futbol takimilarinin ismi de turkania :))"

Belçika’nın doğusunda, Brüksel’den 163km uzakta, Almanya ve Luxemburg sınırlarına yakin.. Benim için bitmek bilmeyen bir yol oldu :(

Dediğim gibi yol çok uzun geldi bana... hem de minibüs’ün en arka sırasına oturduğum için öyle böyle değil çok kotu araba tuttu beni >:( Bütün yol aman asli sakin kusma telkinlerimle geldim zar zor.

Bu arada manzara birden değişiverdi doğu’ya doğru ilerledikçe :)) Bir buçuk senedir Belçika’da olmamıza rağmen ben hiç Wallon bölgesine gitmemiştim, Flaman bölgesini, ozellikle Bruges ve civarini karış karış gezdik ama ( dümdüz bir coğrafya, dağ yerine geçebilecek tek yükseklik Jacques Brel’in de şarkısında söylediği gibi kilise kuleleriydi. )

Her neyse, Faymonville'e gitmek icin Ardennes bölgesinden de geçtik yanılmıyorsam.
Liege istikametindeki otoyolu aldik ve Liege'i geçtik ilk önce. Spa’dan düz devam ettik ve Francorchamps’un geçtikten sonra, dağ yollarında döne döne -ah bir de bana sorun o dönüşleri- sonunda Faymonville’e ulaştık.

Faymonville kasaba bile değil, minik bir köy. Evler ama çok bakımlıydı tabii ve çok hoş mimarisi olan değişik evler de vardı ...

Faymonville hakkında bildiklerimi zaten sizlerle paylaşmıştım bile: bu küçük köy her sene karnaval’da Türk kıyafetlerine bürünüp sokaklarda karnaval kortejiyle geçit yapmalariyla meşhurdu :) Bu sefer bir de sadece orada üretilen bir likör’ün de adinin Turkenblut olduğunu öğrendim ve minik bir şişe aldım. İlker’in elindeydi en son ve nereye sakladı bilemiyorum o yüzden çekemedim resmini :(

(Bu arada Word’da yazıyorum bugünkü yazımı yani Türkçe karakterler kullanabiliyorum ama klavyeyi kullanamıyorum bir türlü ve çok yavaşım çoook – ama gösterdiğim bu çaba için alkışımı isterim ona göre :P)

Neyse, ne diyordum ben...

Hmmm, evet..

Minibüsten inince üstünde bir Türk bayrağı olan bir koca otobüs gördük ve köy ahalisinin toplandığı yere doğru ilerledikçe de buralara kadar bizim gibi gelen vatandaşlarımız hemen gözüme çarpıverdi. Teyzeler, amcalar almışlar ellerine birer bayrak kortejin geçeceği sokakta bekliyorlardı. Gazeteciler de gelmişti hatta kanal d logosunu bile gördüm... :D

Faymonville karnavalı benim düşündüğümden çok daha farklıydı. Bu sene mi böyle oldu yoksa genelde hep böyle miydi ama bilmiyorum.

Kortejin açılışını ellerinde koca bir Türk bayrağı ile kafalarında kırmızı fes ve üstlerinde kırmızı bir yelekle üç tane atlı ‘Türk’ yaptı :)) Hemen ardından folklorik entariler giyinmiş bando geldi (üç etek mi deniyordu o kıyafete ?). Bando’dan sonra da üstünde bir Türk bayrağı olan bir kale geçti ehe ehe :D Bir de gene kaportanın (??) üstünde Türk bayrağı çizilmiş bir araba vardı kortejde.. :)

Karnaval geçidinin gerisi ise Avrupa alışagelmiş karnaval havasındaydı. Farklı farklı mizansenler ile şarkılar çalındı, konfetiler atıldı...

Belki de kendi kafamdaki Faymonville karnavalına uymadığı için ‘hadi artik gidelim’ demeye başladım ben geçidin ortasında... Zaten sabahki mısır gevreği ile duruyordum ve bütün yol boyunca midem bulanmıştı, başım dönmüştü...

Kortejden sonra bir şeyler içmek için Faymonville’in iki kafesinden açık olanina gittik . Belki sandviç de vardır diye ümit ettik ama yiyecek sadece waffle vardı (pardon gauffres demeliyim :P). Kafe’nin hemen yanında Sultanat :) isimli otelleri vardı , bir koşu oraya gittik ama kapalıydı. Kahveler ve şaraplar içildi ve gidip o meşhur Turkenblut likörünü almak için kalkıldı. Market kapalıydı, ama komşunun yardımlarıyla market sahibi bulundu ve dükkân açıldı :D... Bizler aç kurtlar olarak abur cubur ne varsa saldırdık yemek niyetine ama iki cips yedikten sonra öyle bir baydı ki, hepsi öylece kaldı, hatta mide bulantisi bile yapti :(

Dönüş yolu da gidiş kadar berbat geçti benim için hele bir de iyice karnim zil çaldığı için bu sefer kabusa dönüştü resmen :((( Ama sağ salim kusmadan Brüksel’e vardık.

Bir daha gider miyim Faymonville’e ?? Ancak İlker çooooook gitmek isterse giderim, başka bir kuvvet de beni oralara götüremez bir daha.

Bahsettigim araba

Kale

Kortejin geri kalan bolumunden bir ornek


******
Daha once anlatmistim kisaca Faymonville'in hikayesini ama blogun icinde kaybolmus gitmis.. bari konuzula butunluk saglasin diye buraya ekleyim ben gene de:

The Passionate Life of Edith Piaf

Seyredilmeli :)

Gunesle uyandik bu sabah

Bu sabah uzun zamandir ozlem duydugumuz kocaman bir gunesle uyandik :)
Butun evin icini saran o guzel gun isigi ile hic mirin kirin etmeden borek bile yaptim sabah sabah :)

Bu resmi de demin cektim, saat 16:00 oldu burda ama hala kocaman bir gunes var gok yuzunde..

Ilker gecen gunlerde hep nicin bu kadar zor uyanir olduk sabahlari diye sorgular olmustu kendi kendine.
Ben de annemin bana soyledigi laflari her seferinde takili plak gibi soyler olmustum - cevaplarim ama hic tatmin edememisti simdiye kadar. Sonra Scientific American miydi yoksa Scientic mind mi hatirlamiyorum -o kadar cok bilim dergisi alirsa bole olur, takip edemiyorum valla :)- orda bir makalede okumus ve aradigi cevabi buldu sonunda..
Aslinda gene benim annemden duydugum ve her seferinde soyledigim 'buranin ikliminden' tezimizle ayni kapiya cikmasina ragmen, ilker bilimsel bir cevap alinca cok memnun oldu. Evet gun isigi eksikligi, yani biolojik saatimiz surekli karanlik oldugu zaman sasiriyor ve kendini adapte edemedigi icin de surekli bir uyku ihtiyaci mesaji veriyormusssss :P.
E iste benim dedigimle ayni kapiya cikiyor, iklimi buranin bole yapiyor adami :) Annem her zaman bilir herseyin cevabini, bilimsel sekilde soylemese de :D.

Canim annecim benim.. Simdi babam ve abimle ortak olup anneme takildigimiz anlar geldi aklima :) Seni cok seviyoruz annecimmm... ve ben.. ben.. ben cok ozledim hepinizi :'(

Eveeet bugun bu guzel gunesi bulmusken ben butun pencerelerini actim evin :) , aslina ne gibi bir fark oluyor anlamadim ama, herhalde psikolojiktir.
Bir de gunes vurunca salon camimin ne kadar kirli oldugunu gordum ve utandim :(

Ne diyordum ben? evet buralarda cok kiymetli olan guzelim gunesten bahsediyordum dimi.. Evet, aslinda her ne kadar iklimi kotu bir cografyada bulunuyor olsak ta, yigidi oldur hakkini yeme derler, ben de buranin en sevdigim cografi guzelligini soyleyim bari : yaz aylarinda saat gece 11e kadar hava kararmiyor :))))
Nasil guzel bir olay anlatamam.. saat 22:00 olmus hala hava aydinlik, bole sokaklardan iceri giresi olmuyor insanin :) Iste busunu cok sevdim ben Belcika'nin.. e tabii bir de yesilini. yukardaki resime bakar misiniz? :) yesil yesil valla. Gozumuz gonlumuz yesile doysun azcik :)

******

Dun aksam bir de ilk defa basindan sonuna kadar bilincli bir sekilde Dr Zhivago'yu seyrettim.
Biz bu aralar hep boyle yoklugu cok guzel bir sekilde ele aldiklari filmler seyreder olduk. Iki gun once de Russel Crowe'un oynadigi
Cinderella Man'i seyrettik.. (ben cok agladim cooooook )

Neyse, Omer Serif'e bir kere daha hayran oldum ve bu filmin de neden klasiklerin arasinda yer aldigini cok iyi anladim... ve simdiye kadar niye seyremedigime anlam veremedikten sonra ilker'in 1.5 saat emek vererek yapmis oldugu guzel irmik helvasini yedim :) Ellerine saglik, cok guzeldi- ki ben sevmem irmik helvasini ama bunu cok begendim :)

Bugun rusca dersi icin de 1977 yapimi bir rus filmine gidecegiz sinifca. Icim disim rusca olmaya basladi valla :)
Ama bole memleketinde olmadan, ana dili rusca olmayan birinden de olmuyor ya rusca ogrenmek ( cok mu onyargiliyim acaba??) Tadi damagimda kaliyor dicem ama tarif edebilmis degilim bu hissi :( Eksik kaliyor birseyler.. hah evet, eksik kaliyor iste tam anlamiyla..

Aman sizler eksik kalmayin bu hayattan :)
Nasil ama? guzel bir bitis oldu valla ehe ehe
Siz siz olun eksik yasamayin hayatinizi :)

Sevgiler,
Asli

Yorgunum yorgun...

Cuma'dan beri evde oturamadik soyle ayaklarimizi uzatarak inanir misiniz?

Persemde'den basladi aslinda bu kosturma ve hafta sonu da iyice artti tempo.. party animal miyiz yoksa social animal mi anlamadim ama bir animallik oldugu kesin :P ehe ehe ehe

Efendim, persembe gunu, bloga da yazdigim gibi Gent'e arkadasima gittim. Nurtopu gibi bir oglusu oldu :) Allah anali babali buyutsun. Gent'e trenle gittim, hem o gun kar yagdigi icin yollar kalabalik ve tehlikeli olabilir diye hem de Gent'de hastane ararken ben kabolurum kesin diye. Ohh, guzel guzel de gidis yolunda uyudum :) Donuste ama trenimi kaciridigim icin rusca dersime ucu ucuna yetistim..

Eveeet, persembe gunu ilk rusca dersime de gittim. ULB'nin ve Bruksel ticaret odasinin ortak verdikleri aksam kurslari iste.
Hocamiz 50-55 yaslarinda bir bayan. Dersteki diger insanlar ise karmakarisik, 3-4tane gencecik kiz var-biri de moldovaliymis :)- orta yas ve ustu de buyukler var, hatta iki tane beyin de esi rusmus :) nasil mi ogrendim ? "Hocam, benim esim bu soylediginizin boyle olmayabilicegini soyledi bana..." diye basliyan cumlelerle :D

Yanliz, ilk izlenimim cok kotu oldu, dest bana cok sikici ve kotu duzenlenmis geldi. Benden baska 3 kisi daha yeni kayit olmustu, 4. kur sonucta, hepimizin az cok rusca bilgisi var ve ders tecrubesi var.
Hoca cok fazla fransizca konusuyor, tahtayi hic kullanmiyor ve en kotusu onceki kurdan kalma ders notlarini istedik veya hangi ders kitabini kullandigini sorduk, en azindan ne ogretmis ne ogretmemis hem bizim icin de bir tekrar olur diye, hocanin elinde onceki kurdan hicbir sey yokmus (??!!) ders kitabi da almayin dedi, kitaplarda butun gramer bilgilerini veriyorlarmis, hoca ama secerek eleyerek verdigi icin, cok anlamli olmazmis bizim icin dedi (??!!) :(((
Benim o aksam zaten butun hevesim gitti. Motivasyonum sifirin etrafinda gezinmeye basladi..

Hani ben aslen ispanyolcaya kayit olmak istiyordum ya, aradim bu sabah, boyle boyle, ders degistirebilir miyim diye.. olmuyormusssssss... burda elini verdin mi kolunu kaptiriyorsun resmen yaa.. para iadesi de olmuyormus... napalim?? gidicez ruscaya elimiz mahkum.. Keske Katia hocadan kalma ders notlarim ve kitaplarim yanimda olsaydi :(
Ah Katiuska ah, cok iyi bir hocaydin gercekten de, kekse burda olsan da gene rusca ogretsen bana..

Neyse, ev odevi de var.. kaynak olmadan da insan afaliyor ya.. indirect speech'e cevirecegimiz bir metin verdi gecen ders.. elimde ama o dersle ilgili hic brisey yok.. ya gidip kitap karistiracam kitapcilarda, ya internetten buluca, ya da kendi kafamda kalan indirect forma sokup oyle teslim edicem odevi :P

Persembe aksami, anliyacaginiz gibi moralim bozulmus, acayip yorgun bir sekilde saat 21:30da evime geldim.. ilker daha yemek bile yememisti, ve eve geldiginden beri internette sohbet ediyormus arkadaslariyla :P sonra da sen beni ac birakiyorsun diyor >:(
Ve biz iki akilli, bir turlu seyredemedigimiz "The Astronaut's Wife" isimli filmi oturduk saat 23de seyretmeye basladik. E tabii ertesi sabah pestilimiz cikmis, uykusuz, keyifsiz bir sekilde uyandik.. hatta ben uyanamadim bile :(

**********

Eveeet Cuma aksami Bruksel'in gece hayatina aktik :P
Ilk once Rosa Art Lounge diye bir yere gittik "the place to be" imiss.. erken bir saate gittigimiz icin baya tenhaydi, ama rosa ismini yakistirdigimiz ve ortak ozelliklerinin mini etek oldugu bir grup bayan da bizim gibi erken gelmsilerdi :) ihi ihi ihi.. onlar barda sosyallesirken, bizde kucuk arkadas grubumuzun icinde mojitolar ve biralar esliginde sohbet ediyorduk :)
Saat gece yarisina yaklasirken tabii icerisi kalabaliklasti..

Ben bir ara kapidaki iri cusseli orta yasli, redingotlu portier mi diiim yoksa kapidaki eleman mi diyeyim... neyse iste, kapidaki abiye bakarken dusuncelere daldim: Onun gorevi iceriye uygun olanlari almak, almamak, kapiyi acmak, gerekirse zorla birilerini disari eslik etmek, ve mini etek giymis rosa bayanlarini kollamaktir...
Cok klas giydirmisleri, cok kibar bir sekilde bize kapiyi acip " iyi askamlar, hosgeldiniz, iyi eglenceler" demisti.
Isi bittikten sonra, ustunu degistirecektir, bir kot pantalon, ustune de bir kaban veya eskimis bir deri ceket giyip; ayagina eskimis spor ayakkabilarini veya postalimsi botlarini giyip evinin yolunu tutturucakti. Evi ya St. Josse civaridir, ya Anderlecht ya Schaarbeek veya benzeri bir mahalledidir. Eve gidince sabahtan kalma yemegini isitip yiyecektir veya hazir konserve yemek isitip televisyonun karsisina oturucaktir... bir sigara yakicaktir ve birileri ise giderken o uyumaya calisicaktir.

Nerden aklima geldi adamin hayatini dusunmek ve hayal etmek bilemiyorum o an. Ama bazen bana boyle seyler oluyor. Her birimiz kendi kucuk dunyamizda yasiyoruz. Bununkucuk dunyamizin hemen disinda ise bir sekilde iletisime girdigimiz insanlarla -otobuste yanina oturdugumuz, markette kasada para odedigimiz insanlarla- bu karsilasmalarimizda bir saniyelik bir ilk izlenip edinip, aklimizin ( bilincimizin ortaya cikarmadigi) bir kosesinde o kisiye dair bir varsayim yerlesiyor aninda.

Ben iste bazen, otobuste otururken etrafimdaki insanlarin hayatlarini, benim onlara baktigimda edindigim ilk izlenimle, kim olabilecekleri, nerden nereye gittikleri, onlarin yasadiklari sikintilari, hayallerini soyle bir hayal etmeye calisiyorum. Bunu aslinda sik sik yapiyorum.
Manyak miyim yoksa ben? Pskikopatligin ilk gostergeleri midir bunlar :P

Iste gene boyle bir animda ben de Rosa'nin kapidaki gorevlisinin hayati hakkinda iki saniyede bir senaryo yazdim kendimce ve hersey bir film seridi gibi yansidi kafamin icinde.

Neyse, ben Bruksel gecelerinden bahsedicektim aslinda.. nerden daldim bu konuya. evet cok daginik bir insanimdir ben, aklimda bibir tane dusunce ayni anda oldugu icin herseyi birbirine karistiririm, sonra da ayikla bakalim kolaysa :D

Eveet, iki bira bir mojito ictikten sonra Rosa cok acmamaya basladi beni.. aslinda aklim evdeydi, soyle uzanip oooh guzel bir film seyretmek ne guzel olurdu simdi diyordum icimden.. ama tabii "uyuz" olarak siniflandirilmak istemedigimiz icin sanirim hepberabar e bari mekan degistirelim dedik ve daha once cok bahsedilen ve cok cool olan bir bara gidelim dedik- The Flat

Simdi daha onceden de duymustuk biz burayi gene Bruksel'in trendy yerlerinden biriymis iste, ozelligi de adamlar bar'i bir ev gibi duzenlemisler-ya da aslinda aldiklari evi hic bar'a cevirmekle ugrasmamislar ;) Yani, salon-salle a manger derler ya iste oyle bir barmisss.. insanlar heryere yerselsiyormus yani banyo, yatak odasi vs :) Biz de hatta geyik yapmistik kendi aramizda.. arkadaslarla beraber toplasip banyoda klozete oturup birseyler icmekte cook 'cool' olmalidir diye :P
Herneyse, gittik gorduk iste:

Acayip kalabalikti the flat. Giris kat ince uzun ama bildigimiz bar, yoksa orasi mutfakti da ben mi anlamadim-hos anliyamazdim o kadar kalabalikta :( Ankara'daki Borsa Pub gibi icki borsasi da varmis, piyasayi takip edenler icin ekranlar vardi :)

Ust kat oturma odasi, yemek odasi seklindeydi ve arka tarafta da yata odasi ve banyo vardi.. Bence gelmisken en ilginc olan yerlerde yani, yatak odasinda ve banyoda 'oturmak' lazim.. isin espirisi orda :D yandaki resim The Flat bar'in yatak odasi bolumu

Hic kalmadan-yer yoktu zaten oturucak-ciktik ordan. Tam haydi gencler dagilalim, herkes evine diyecekken.. daha onceden sms attigimiz arkadasimizdan cevap geldi, evet biz hala burdayiz, geliyor musunzu. Aksamdan da ugramaya calisiriz demistik.. tipis tipis gittik :)

Vay Vay Vay.. Bruksel neymis boyle?? Arkadasimiz bize bar saint louis demisti, ilker de ben de, bole salas bir pub hayal etmisiz. Bir gittik ki kapisina, cekmisler iki tane Ferrari, havasindan gecilmiyor valla :)
Ismi de bar st. louis degilmis, Cercle Prive Le Saint-Louis imisss

Fazla ciks idi benim zevkime gore.. belki de musteri kitlesini begenmedim...
Neyse iste, girdik, iki lak lak, sonra da ciktik zaten.. ee saat 2e geliyordu pilimiz bitmisti bu aksam icin :D

*******

Cumartesi, Pazar misafirimiz vardi aksam yemeginde.. evet sushi de yaptik gene bu hafta sonu.... hem de yeni bisi daha kesfettik crab and shrimp rolls :) cooooooook guzeldiiii.. al buzluga at, cikar kizart 5 dakika, afiyetle ye :)

Burda bilen biliyor, Kam Yuen Asian Market var, Bourse tarafinda Vierge Noire sokaginin ve St. Catherine sokaginin kosesinde.. super bir yer.. hersey var.. hatta hint baharatlari bile var ilgilenene.. biz ama daha cok cin ve tay mutfagi icin malzeme aliyoruz.. ama her gittigimizde kendimizi kaybediyoruz ve karar vedik, her seferinde ilginc gelen birsey alicaz diye, tatmak icin. Dondurulmus mini spring roll'lari kesfettik, karidesli gene dondurulmus dim sum'lari kesfettik, sesame balls kesfettik ve iste yazdigim yengecli ve karidesli spring roll son kesfimiz ama bayildim bayildimmmmmm :D tek sorun icinde sadece 8tane var :(
Butun aldiklarimizi bakalim nasilmis acaba diye aldik.. sonucta hepsi dondurulmus kotu de olabilir dimi :) ama yok, hepsi superdi :D Dim sum cok basariliydi ozellikle. Yani evde Dim sum yiyebilmek de cok guzel bisi yaw.. ay agzimin sulari akti bak simdi... miam miam.. :P


*******

Karnaval mevsimi de yaklasti.. yoksa basladi mi bile??
Burda Turk koyu diye bilinen bir Walon (Belcika'nin Fransizca konusan bolgesi ve toplulugu) sehri varmis Faymonville miydi ismi?? Bana anlatilan hikayesi cok hostu, hacli seferler sirasinda bu koyden kimse katilmak istememis seferlere ve bahane olarakta: biz Turkuz olmaz, gidip catisamayiz oralarda demisler :) O gunden beri de bunlara Turk muamelesi yapilmis hep ve bu Faymonville bu Turkluyu oyle bir benimsemis ki geleneksel olarak her sene giyinip suslenip karnaval zamani Turk korteji yapip geziyorlarmis sokaklarda :)

Simdi bu konuda internette bilgi ararken bunu buldum
Burda daha farkli versiyonlari da var Faymonville turklerinin hikayesi hakkinda. Okuyun bence :) Okuyun ki ben bir kere daha buraya yazmiim orda yazilanlari :D ehe ehe
( ay cok hos ya.. futbol takimilarinin ismi de turkania :))

Bu sene ayin kacinda acaba.. kacirmamam lazim :) resim cekip koyarim blog'a siz de gitmis kadar olursunuz boylece ;)

*******

Ben gene uzuuuuun uzuuuuuun yazdim.. kisa kisa yazma gibi bir aliskanligim yok sanki??? Nedir bu kizim, az yaz oz ya.. biy biy biy.. diy diy diy yazdim da yazdim.. daha sik yaz daha az yaz.. bak kac saatir internet basindasin.. aksama da pilates'e gidiceksin.. saat kac oldu ki.. valla bir saat sonra cikmam lazim.. abooo

sevgiyle kalin :)

Gecmis olsun ve tebrikler :)

Gecmis olsun ve tebrikler :)

Dun aksam Ilker'in patronu ve hanimefendiyi yemege aldik. Simdiye kadar verdigimiz en onemli yemekti. Sag saglim, kazasiz belasiz atlattik, gecmis olsunnn ve tebrikler :)

Menumuz da gayet guzeldi ama porsiyonlar biraz fazlaymiss :P

Antre olarak yarim avokado icine karides koktey verdik, ilk basta kisi basi bir avokado dusunmustuk ama baktik ki yemek cok, porsiyonu kuculttuk :)

Ana yemek olarak.. bende ki de iyi cesaret aslinda, ilk defa denedigim, BBC Good Food dergisinde gordugum, portakal sulu- kus uzumlu ve cam fistikli somon ve morina baligi verdik. Inanilmaz guzeldi, bu BBC Good Food gercekten de coook basarili, her seferinde inanilmaz guzel oluyor tarifleri.. tabii bir de sotelenmis patates ve garnitur vardi yaninda.. cok oldu, bir dahakine garnituru cok az tutucam, yazik, eziyet oldu resmen tabaktakini bitirmek :(

Tatli olarak da tiramisu yaptim, bu seferkine nazar deydi. Oldu, ama herzamanki gibi cooook guzel olmadi :( uzuldum.. kedi dili biskuvilerini az kahvelemisim :(

Bunun disinda tabii ki cok keyifli bir aksam gecirdik. Ben hanimefendiye bayiliyorum zaten, cok tatli, cok icten ve coook kibar ve klas bir bayan :). Valla cok keyifli gecti, ben azcik stres olmustum ama hanfendi'nin ve beyefendinin rahatligi ve samimiyeti ve ilker servisin de guzeldi, hersey dort dortluktu demesi de beni cok rahatlatti, ok dedim bu sefer guzel oldu.

Verdigimiz diger bir yemekte benim yemeklerim sogumustu servis edene kadar da.. cok uzulmustum gercekten de :( O yuzden artik firinda kuzu but yapmaktan cekiniyorum onemli yemeklerde :( var midir bunun bir puf noktasi? Onceden pissin de aman pismedi, yetismedi diye stres olmayim dedim. Firinda da birakmak istemedim, kurur diye.
Bu seferde buz gibi olmustu :(



Duyan da hayatimiz yemek vermekle geciyor sanicak, ama valla bu aralar oyle. Her hafta bir yemek veriyoruz sanki, hatta bazen haftada ikiye cikiyor (bu hafta olucagi gibi).
Gecen cumartesi gunu de cok guzel bir sushi aksami yaptik evde. Ilker-san tam bir sushi master'i seklinde guzel guzel elleriyle besledi bizleri ehe ehe.. enfesti enfessssss
Bu Cumartesi tekrarlicaz bu olayi.. agzimin sulari simdiden akmaya basladi :D

Evde sushi yapmak bu arada gercekten de kolay ve maaliyeti cok dusuk oluyor, restoranlardaki fiyatlarla kiyasladiginizda inanilmaz kar marji koyuldugunu anliyorsunuz. Isin iki puf noktasi var, birincisi aldiginiz baligin cok taze olmasi, biz burda Stokel'de, Dumon meydaninda coook guzel bir balikcidan aliyoruz, valla ahbap olduk ordakilerle.
Ikincisi de sushi pilavini tutturmak. Ilker'le ilk sushi yapisimizda pilav katir kuturdu, acelemiz oldugu icin buzdolabinda sogutmustuk, ama sonradan ogrendik ki, bu pilavin sertlesmesine sebep oluyormus. ben bir ara sushi tarifi de veririm, resimli falan :)

Benim blog' da giderek yemek uzerine olmaya basladi.. eee ne demisler can bogazdan gelir :D
Bir boga burcu olarakta cok duskunum guzel yemeklere ehe ehe :))))

***************************



Bunun disinda neler var neler?
Hmmm.. Bugun kar var bruksel'de :)
Bu resmi bu sabah saat 8:30da cektim.. Cok guzel yaaa.. ozlemisim kari :)

Bu sabah bir de guzel bir haberle uyandim, Gent'de yasiyan arkadasimin bebisi dogmus dun sabah :) Ayyy.. icim bole bir hos oldu ki anlatamam, allah anali babali buyutsun. Bugun gitmek istiyorum ama aksama rusca dersim var, ilk ders oldugu icin de kacirmaktan korkuyorum.. hmm ama trenle gitsem.. yetirsirim ya.. evet evet, ben bugun arkadasimi ve bebisini ziyarete gidiim :)

Evet, bu arada ispanyolcaya kayit olmaya gidip rusca dersi alan da baskasi var midir merak ederim :D
Sali aksam gittim, buyuk bir heycanla, yolda kaybola kaybola- o aksam da kar yaigordu :)- gittim , bekledim, bekledim, gelen giden yok... ne hoca, ne ogrenciler... Kendi kendime acaba bu kursa bir tek ben mi kayitliyim da hoca gelmedi die de dusundum bir sure.. hala bilemiyoruz ne oldugunu -ben ve sekreter hanim- ama sanirim hoca hastaydi ve herkesin haberi vardi benim disinda :D
Tipis tipis evime geri dondum. O aksam ilker'de baska bir yerde ispanyolca dersi icin hocayla konusmaya gidicekti, dersi de 21:30da bitiyordu.. Ilker'i arasam mi acaba dedim once, hani belki o da derse girmemistir. Sonra, derse girmediyse evdedir.. hmm ben simdi aramiim, evdeyse de basarim onu :D die abuk bir dusunceye kapilmis bir sekilde buldum kendimi :D ne demekse basmak? neyi basicaksam? aha aha :D evet kendisine de anlatim bu dusuncemi :P valla neyi basacaksam aha aha aha.. ve evet, ilker evdeydi :P (allah kimseye bole dusunceler vermesin, ve boyle dusunceleler hicbir zaman gercek olmasinnnn- AMIN)

Kar yagisi durmus :( aksama da erir o zaman bu karlar :((((